یعنی تشکیل لایه روغن با ضخامت مناسب بین قطعات متحرک، به منظور به حداقل رساندن اصطکاک و سائیدگی قطعات در حین کار
انتقال حرارت ایجاد شده از سطوح مورد نظر و خنک کردن قطعات متحرک .
یعنی قابیلت کاهش تاثیر ضربه ها بر روی قطعات دستگاه ،در حین انجام حرکات مکانیکی
روغن های روانساز باید بتوانند سطوح قطعات فلزی را در مقابل زنگ زدگی و خوردگی شیمیایی محافظت کنند.
یعنی قابلیت تشکیل لایه از روغن بین پیستون و سیلندر که در موتورهای احتراق داخلی از فرار گازهای متراکم شده، جلوگیری می نماید.
روغن های روانساز باید بتواند ذرات ناشی از ساییدگی قطعات و مواد ناشی از تجزیه روغن و سوخت را به صورت معلق نگه دارد و با خود حمل کنند.
در بعضی موارد روغن نقش انتقال نیرو را به عهده دارد(روغن هیدرولیک ).